سازماندهی نوکلئوس جفت‌گیری
نوکلئوس های یا کندوچه‌های کوچک جفت‌گیری با قاب‌های کوچک به شکل‌های گوناگون ساخته می‌شوند و در مناطق معتدل که اختلاف دمای شب و روز زیاد نباشد از آنها استفاده می‌شود.
در مناطق گرمسیری می‌توان این کندوچه ها را زیر سایه درختان قرار داد تا گرمای زیاد برای آنها مشکل ساز نباشد. در این کندوچه ها به دلیل کم بودن زنبورهای جوان، کلنی نمی‌تواند دمای داخل کندو را در مواقع بحرانی کنترل کند.
در فصل پرورش ملکه استفاده از این نوکلئوس ها در شرایط معتدل شمالی کشور میسر است و به دلیل استفاده از زنبور کمتر مقرون به صرفه‌تر از کندوچه‌های بزرگ است.
برای سازماندهی این کندوچه‌ها باید قاب‌های کوچک را داخل قاب معمولی تعبیه کنند در کندوی معمولی قرار دهند تا ملکه داخل آنها تخمریزی کند. سپس قاب‌های کوچک حاوی شفیره و عسل به کندوچه‌های کوچک منتقل شوند تا پس از سازماندهی و ریختن زنبورهای جوان، شفیره‌های متولد شده به تدریج جایگزین زنبورهای صحرایی شوند و از ضعیف شدن کندوچه‌ها جلوگیری شود.
در نوکلئوس ها نیز یک قاب شفیره، یک قاب عسل و یک پوکه خالی کوچک برای کنترل تخمریزی ملکه قرار داده می‌شود و یک شربت‌خوری نیز در کندوچه وجود دارد که با استفاده از آن کلنی جفت‌گیری مرتبا تغذیه می‌شود.
نیاز به زنبور کمتر، اقتصادی بودن آن، یافتن آسان‌تر ملکه و همچنین عدم اختلاط زنبورها به دلیل جدا بودن فیزیکی نوکلئوس‌ها از یکدیگر، از مزایای نوکلئوس‌هاست. عدم پذیرش بالای آنها به دلیل زنبور جوان کمتر و عدم امکان استفاده آنها در شرایط آب و هوایی گرم یا سرد و نیز عدم امکان استفاده از قاب‌های کوچک آنها در کندوهای معمولی و استاندارد از معایب این نوکلئوس هاست.
منبع : پرورش ملکه زنبور عسل ( دکتر غلامحسین طهماسبی )